İmam Əli (ə.s) bəzi şəriət hökmlərinin fəlsəfəsini açıqlayıb. Həzrət bildirib ki, Allah bəzi əməlləri müəyyən səbəb üçün vacib edib. Bu səbəblər aşağıdakılardır:
İman – şirkdən təmizlənmək üçün;
Namaz – təkəbbür və məğrurluqdan paklanmaq üçün;
Zəkat – ruziyə vasitə olması üçün;
Oruc – insanların sədaqət və səmimiyyətlərini sınamaq üçün;
Həcc – dinin güclənməsi üçün
Cihad – İslamın izzəti (və kafirlərin məğlubiyyəti) üçün;
Qohumluq əlaqələrini birləşdirmək – saylarının çoxalması üçün;
Qisas – qanların qorunması üçün;
Şəri cəza növlərinin icrasını bərqərar etməyi (məsələn- şərab içən, orucunu pozan və ya zina edən şəxs üçün müəyyənləşdirilmiş cəzaları icra etməyi) – haram və qadağan edilmiş şeylərə əhəmiyyət verilməsi üçün;
Şərab içilməməsi – ağılları (fəsad və pislikdən) qorumaq üçün;
Oğurluq etməmək – paklanmağı gerçəkləşdirmək üçün;
Zina qadağası – nəsillərin təmiz qalması üçün;
Livatı (həmcinslərin yaxınlıq etməsini) tərk etmək – nəsil və övladların çoxalması üçün;
Yalan danışmamaq – düzlüyün böyüklüyünü aşkar etmək üçün (ki, xalqın rahatlığının ona bağlı olması bəlli olsun);
Salam (insanların bir-birini salamlamaları) – qorxudan xatircəmlik üçün (çünki “salamun ələykum” dən məqsəd budur ki, mənimlə sizin aranızda dava-dalaş deyil, sülh və barışıq bərqərardır);
İmamət və rəhbərlik – xalqın (işlərinin) nizam-intizamı və rahatlığı üçün.
Beləliklə, hər bir əməlin öz hikməti var.
Mənbə: Nəhcül Bəlağə 2-ci cild.
